(wygiąć się)

См. также в других словарях:

• wygiąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyginać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyginać się – wygiąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabierać łukowatego kształtu; zginać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Półki się wygięły pod książkami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} giąć, przechylać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wygiąć — dk Xc, wygiąćgnę, wygiąćgniesz, wygiąćgnij, wygiąćgiął, wygiąćgięła, wygiąćgięli, wygiąćgięty wyginać ndk I, wygiąćam, wygiąćasz, wygiąćają, wygiąćaj, wygiąćał, wygiąćany 1. «nadać czemuś półkolisty, kabłąkowaty kształt» Wyginać drut, blachę.… …   Słownik języka polskiego

• sfałdować — dk IV, sfałdowaćduję, sfałdowaćdujesz, sfałdowaćduj, sfałdowaćował, sfałdowaćowany 1. «ułożyć, zebrać w fałdy, zrobić na czymś fałdę, fałdy» Sfałdować spódnicę. Sfałdowane firanki, zasłony. 2. «pokryć fałdami, zmarszczkami (czoło, twarz, szyję)»… …   Słownik języka polskiego

• wykrzywić — dk VIa, wykrzywićwię, wykrzywićwisz, wykrzywićkrzyw, wykrzywićwił, wykrzywićwiony wykrzywiać ndk I, wykrzywićam, wykrzywićasz, wykrzywićają, wykrzywićaj, wykrzywićał, wykrzywićany «uczynić, zrobić coś krzywym; skrzywić, wygiąć, wypaczyć,… …   Słownik języka polskiego

• powyginać — dk I, powyginaćam, powyginaćasz, powyginaćają, powyginaćaj, powyginaćał, powyginaćany 1. «o wielu: schylić, skłonić ku ziemi; zgiąć, skrzywić» Łabędzie powyginały szyje. 2. «nadać wielu przedmiotom kształt łukowaty, wygiąć w wielu miejscach»… …   Słownik języka polskiego

• przegiąć — dk Xc, przegiąćgnę, przegiąćgniesz, przegiąćgnij, przegiąćgiął, przegiąćgięła, przegiąćgięli, przegiąćgięty, przegiąćgiąwszy przeginać ndk I, przegiąćam, przegiąćasz, przegiąćają, przegiąćaj, przegiąćał, przegiąćany 1. «pochylić, przechylić coś;… …   Słownik języka polskiego

• zagiąć — dk Xc, zagiąćgnę, zagiąćgniesz, zagiąćgnij, zagiąćgiął, zagiąćgięła, zagiąćgięli, zagiąćgięty, zagiąćgiąwszy zaginać ndk I, zagiąćam, zagiąćasz, zagiąćają, zagiąćaj, zagiąćał, zagiąćany 1. «gnąc odchylić w jakąś stronę, w górę lub w dół koniec,… …   Słownik języka polskiego

• zgarbić — dk VIa, zgarbićbię, zgarbićbisz, zgarb, zgarbićbił, zgarbićbiony częściej w imiesł. biernym «pochylić, zgiąć (plecy, grzbiet)» Prostować zgarbione plecy. zgarbić się «pochylić się, zgiąć się; wygiąć się w garb» Zgarbić się w fotelu, w ławce.… …   Słownik języka polskiego

• wypaczyć — dk VIb, wypaczyćczę, wypaczyćczysz, wypaczyćpacz, wypaczyćczył, wypaczyćczony wypaczać ndk I, wypaczyćam, wypaczyćasz, wypaczyćają, wypaczyćaj, wypaczyćał, wypaczyćany «spowodować wygięcie, zniekształcenie, skrzywienie czegoś» Wilgoć wypaczyła… …   Słownik języka polskiego

• łuk — m III, D. u, N. łukkiem; lm M. i 1. «linia, krzywizna wygięta półkolisto» Łagodny, ostry łuk. Łuk tęczy. Opisać, nakreślić łuk. Zgiąć się, wygiąć się w łuk. Okrążyć, otoczyć łukiem. ∆ anat. Łuki kostne, chrząstkowe albo chrzęstne «kości,… …   Słownik języka polskiego